بررسی ساختار جمعیت magnaporthe grisea (hebert) barr بدست آمده از علف هرزهای تیره poaceae بر اساس شناسایی گروه های سازگاری رویشی و نشانگر مولکولی rep-pcr

چهل جدایه تک اسپور magnaporthe grisea، به منظور شناسایی گروه های سازگاری رویشی و تعیین تنوع ژنتیکی بر اساس انگشت نگاری dna به روش rep-pcr در این تحقیق استفاده شدند. جدایه ها در سال های 1382-1384 از تعدادی علف هرز تیره گرامینه شامل علف انگشتی (digitaria sanguinalis)، ارزن دم روباهی (setaria italica)، سوروف (echinochloa crus-galli) و علف هرز نامعلوم جمع آوری گردیدند و در کلکسیون قارچ شناسی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران نگهداری شدند. برای شناسایی گروه های سازگاری رویشی، جهش یافتگان nit در محیط حداقل حاوی 6%- 5% کلرات جداسازی و آزمون های مکمل سازی جهش یافته های nit در تمام حالات ممکن روی محیط حداقل انجام شد. سه گروه سازگاری رویشی vcg1، vcg2 و vcg3 در بین جدایه ها تشخیص داده شدند. گروه vcg1 با 29 جدایه، گروه غالب بود. برای تعیین تنوع ژنتیکی و شناسایی دودمان های کلونی پراکنده در جمعیت قارچ، از دو آغازگر بر اساس توالی نوکلئوتیدهای قطعه eric و box طراحی شده، استفاده گردید. قطعات dna با طولی بین 420 تا 3000 جفت باز تکثیر شدند. شش دودمان کلونی در بین جدایه ها شناسایی و با حروف a، b، c، d، e و f مشخص شدند. دودمان کلونی a با فراوانی حدود 5/62 % دودمان کلونی غالب را تشکیل داد. این تحقیق نشان داد بر خلاف نتایج گروه های سازگاری رویشی که جدایه های حاصل از ارزن دم روباهی و علف انگشتی با هم تشکیل هتروکاریون دادند، در تعیین تنوع ژنتیکی به روش مولکولی از یکدیگر با 40 % شباهت تفکیک شدند. هر دو روش نشان داد که تنوع ژنتیکی کمی در درون جمعیت قارچ در روی علف های هرز وجود دارد.